Zombi şirket ifadesini son bir yılda daha sık duyar olduk ekonominin sıkıntılı süreçleri sebebiyle. Zombi şirket, gerçekte batmış durumda olan şirketlerin finansal destek sağlanarak ayakta kalmasına çabalanması veya finansal destek olarak sıkıntılı durumundan kurtulmasına yardımcı olunan şirketler için kullanılan ifadedir. “Too big to fail” kalıbında olduğu gibi bazı şirketler batmak için fazla büyüktür. Bu şirketleri zarara uğtaması ve iflası ekonomiyi daha sıkıntılı bir hale sokacağı için genellikle hükümetler tarafından desteklenir ve ayakta tutulurlar.
Zombi şirket haline dönüşmeden önce bu firmalara boçlarını çevirebilmeleri için borç erteleme ya da borç yapılandırma imkanları tanınır. Bu rahatlama evresinde şirket sorunları çözebilirse eski gücüne kavuşabilir ve hatta daha iyiye de gidebilir. Fakat kalıcı çözümler bulunmadığı durumlarda geçici olarak şirket rahatlasa da tekrar kısır döngüye girecektir. Hükümetin destek verdiği zombi şirketlerin özel finansal kuruluşlardan destek bulamamsı durumunda kamu bankalarının zorunlu olarak bu firmalara kredi vermeleri sağlandığında, aldıkları kredileri etkin kullanamayan şirketler kamu bankalarını dolayısıyla ekonomiyi de zor duruma sokmaktadırlar.
Zombi şirketlerin bahsettiğim bu zincirleme etkisini özellikle 2008 krizinde oldukça net gördük. Kurtarılmaya çalışılan zombi şirketlere fon sağlayan büyük bankalar ne yazık ki krizde inanılmaz boyutlara varan zararlara uğradılar. Kısır döngü olarak bahsetmek istediğim ise zor durumda olan şirketleri finansal kuruluşlardan sağlanan fonlar ayakta tutarken bu fonlardan batık kredi olanları bankalar finanse etmiştir. Kriz dönemlerinde bankaların da sıkıntıya girmesiyle merkez bankaları devreye girerek zor durumda olan fakat aynı zamanda kurtarılacak durumda olan bankaları finanse etmişlerdir. Bu döngünün ne kadar daha böyle sağlıklı gideceği ise tartışılır.